Het humane ventrikel systeem is een goed orientatiepunt om neuroanatomische structuren waarheidsgetrouw te reconstueren, je kunt hier omheen neuroanatomische structuren modelleren in laterale, dorsale en ventrale richting. Ventrikels zijn ‘holtes’ in het breinweefsel en in in werkelijkheid (‘in vivo’) gevuld met cerebrospinale vloeistof. Echter, om de klei te kunnen bevestigen, maken we gebruik van een ‘uitgegoten’ ventrikel model.  

Wijs op het ventrikelmodel aan: 
o   Beide laterale ventrikels;  
o   Beide frontale hoornen van de laterale ventrikels;
o  Beide temporale hoornen van de laterale ventrikels;

o   Beide occipitale hoornen van de laterale ventrikels;
o   Beide foramina van Monro (interventriculaire foramina);
o   3e ventrikel;
o   Cerebrale aquaduct van Sylvius;
o   4e ventrikel;
o   Foramina van Luschka;
o   Foramen van Magendie;
o   Centraal kanaal.