Vier mensen met zwarte jassen staan in identieke positie op hun telefoon te kijken. Een grote, bebaarde man met een vrolijk gebreide muts, een Japans stel dat probeert in te checken met een e-ticket, een meisje in rode jas, glitter rok en konijnenmuts aan de hand van een nors kijkende papa, een jongedame met groene jas rent en omhelst enthousiast de niet-oplettende jongeman.

Wat een mooi theater. En allemaal mensen die ertoe doen. De diversiteit aan mensen inspireert mij om alert te blijven. Het station dwingt me om na te blijven denken: waar zijn ze (ik, jij, studenten, docenten, de mensheid) naar op weg? Wat beweegt hen? Gaan ze de goede kant op?